خیار آنیس F1

1. 
   ۱
   بهترین گونه ی خیار را انتخاب کنید.
2. 
   کاشت بذر خیار. خیار، ریشه ی بسیار شکننده دارد، بنابراین کاشت مستقیم در خاک برای خیار مناسب تر است. (در  روش  کاشت مستقیم، بذرها را قبلاً در پارچه نم دار پنبه ای به مدت ۴۸ ساعت در دمای معمولی اطاق می خیسانیم و سپس بذور را در محل مورد نظر کاشت و آنگاه با کمی شن شسته روی آن را می پوشانیم)

   • اگر می خواهید زودتر از فصل، خیار را برداشت کنید از روش نشاء گیری (غیرمستقیم) استفاده کنید، که البته این روش نیاز به اطلاعات، دقت و مراقبت زیاد دارد. (کاشت غیر مستقیم یا نشاء: گیاه کوچکی است که قسمتی از دوره رشد خود را در محیطی با نور و دمای کنترل شده می گذراند و پس از مساعد شدن آب و هوا به زمین اصلی منتقل می شود)
   • جوانه ها را در داخل گلدان های کوچک  روی سطوح گرم و یا در مقابل نور قرار دهید. جوانه ها باید حدود ۴ هفته قبل از نشاء کاری آماده شوند.
   • هنگام انتقال نشاء های گیاه خیار، کل بوته ی خیار را به همراه خاک منتقل کنید. خاک از ریشه های حساس خیار محافظت می کند در غیر این صورت ریشه از بین رفته و گیاه احتمالاً زنده نخواهد ماند.
3. 
   خاک را خیس و مرطوب کنید.  اگر خاک خشک بود، قبل از اضافه کردن بذرها، خاک را آبیاری کنید.

   • رطوبت فراوان، برای تمام مراحل رشد گیاه، حیاتی است. مرطوب کردن خاک قبل از کاشت بذر،  خطر شسته شدن بذرها در اثر شدت نیروی آب را کاهش می دهد.
   • اگر خاک کاملاً خشک شده بود حدود ۱ اینچ (۲ سانتی متر) آب با استفاده از  شلنگ  یا آبپاش، به  خاک اضافه کنید.
4. 
   بذر را به آرامی در  خاک فشار دهید. یک یا دو بذر را به اندازه ی ۲ تا ۳ سانتی متر در خاک فرو کنید.

   • فاصله ها چه در کاشت بذر چه در کاشت نشاء، باید بین ۱۸ تا ۳۶ اینچ (۴۵ تا ۹۰ سانتیمتر) باشد. توجه داشته باشید که میزان فاصله در گونه ی bush می تواند کمتر از انواع  vine ، باشد.
   •  بذرها را با فاصله ی ۶ تا ۱۰ اینچ (۱۵ تا ۲۵ سانتیمتر) از هم بکارید و وقتی گیاهان به اندازه ی  ۴ سانتیمتر (۱۰ سانتیمتر) بلند شدند، عمل تنُک کردن و حذف بوته های اضافه را انجام دهید. بعد از تنک کردن فاصله ها باید ۱۸ اینچ (۴۵ سانتیمتر) شده باشد.
5. 
   ۵
   داربست (حصار) برای کاشت خیار آماده کنید. اکثر خیارها، به ویژه گونه ی   vine، تمایل دارند به صورت عمودی رشد کنند.

   • خیار ممکن است به صورت افقی نیز رشد کند، اما رشد خیار به صورت عمودی موجب افزایش جریان هوا و نور خورشید می شود، بنابراین عملکرد کلی را افزایش می دهد.
   • می توان از داربست، ستون های چوبی، فنس (توری های فلزی) و یا تقریباً هر ساختار عمودی دیگر استفاده کرد.
   • خیار گونه ی vines را بر روی داربست ها بگذارید. همانطور که گیاهان بزرگتر می شوند، برگ ها را به آرامی روی داربست ها هدایت کنید.

1. 1. 
      ۱

      بعد از سبز شدن جوانه ها، مالچ را به خاک اضافه کنید. در واقع پوشاندن خاک باعث کاهش تعداد علف های هرز می شود و  خاک  را نیز گرم و خوب نگه می دارد. (مالچ، به هر گونه پوششی اطلاق می‌شود که برای محافظت و ارتقاء کیفیت خاک، روی سطح خاک گسترده می‌شود)

      • مالچ های آلی مانند کاه و تراشه های چوب، باید بعد از  جوانه زدن گیاه  و  گرم شدن خاک، استفاده شوند. با این وجود، می توان بلافاصله پس از کاشت  بذر، مالچ های پلاستیکی را بکار برد.
      • مالچ سیاه برای نگهداری خاک در حالت گرم و مرطوب بکار می رود. (در مالچ سیاه از پلاستیک های سیاه استفاده می شود، که بطور مؤثری علف های هرز را کنترل می کنند)
   2. 
      ۲
      آبیاری به طور منظم. خیارها به رطوبت فراوان در  کل چرخه زندگی، نیاز دارند.

      • آبیاری عمقی، حداقل یک بار در هفته با استفاده از یک شلنگ یا آبپاش ضروری است.  حداقل ۱ اینچ (۲ سانتیمتر) آب در هر دفعه لازم می باشد.
      • به همین ترتیب، یک سیستم آبیاری قطره ای برای تنظیم جریان مداوم آب، راه اندازی  کنید،  زمانی که شاخ و برگ ها خشک هستند، این شیوه مفید بوده،  که در این صورت خطر بیماری های قارچی نیز کم می شود.
      • رطوبت مناسب هنگامی که خیار شروع به رشد می کند، بسیار مهم است.
   3. 
      ۳
      هر دو هفته یکبار کود دهید. هر دو هفته یک بار از کودهای مایع برای حفظ کیفیت خاک  استفاده کنید.

      • اگر از کود گرانوله هنگام آماده سازی خاک، استفاده نکردید، باید هر دو هفته یک بار از کود مایع استفاده کنید. از کودهای غیرآلی  روی برگ های گیاهان یا میوه ها استفاده نکنید.
      • اگر قبل از کاشت خیار ، کود دادید، هنگامی که ریشه های رونده ظاهر و گل ها شکوفه می کنند، دوباره باید کود بدهید. اگر کود آلی استفاده کردید، بهتر است  کود کمپوست یا کودهای پوسیده بکار ببرید.
      • اگر برگ ها زرد شدند، نیاز به کود نیتروژن زیاد می باشد.
      • توجه داشته باشید،  نباید گیاهان را  بیش از حد کود دهید زیرا باعث کوچک ماندن میوه ها و کاهش عملکرد می شود.

برنامه کودی خیار از صفر تا ۱۰۰

1. 
   ۴
   محافظت از گیاهان با استفاده از  توری های فلزی (فنس کشی). برای محافظت گیاهان از حیوانات وحشی، توری های فلزی می تواند بسیار کمک کننده باشد.

   •  توری ها باید از ورود کوچکترین حیوانات مانند خرگوش و سنجاب ها، نیز بتواند جلوگیری کند.
   • توری ها در مراحل اولیه کاشت خیار، بسیار مهم هستند، درست زمانی که حیوانات ممکن است وسوسه شوند که بذر ها و جوانه ها را از خاک بیرون بکشند. در این مرحله می توانید گیاهان را با  سبد  بپوشانید.
   • توجه داشته باشید که پس از اینکه گیاهان  بلند و یا بزرگ شدند، باید توری ها را بردارید.
2. 
   ۵
   مراقبت از گیاهان در برابر آفات و بیماری ها. برای حذف حشرات، قارچ ها و سایر آفات کوچک و بیماری ها، ممکن است نیاز به استفاده از برخی از انواع حشره کش و یا قارچ کش ها باشد.

   • آفات رایج عبارتند از:
     • سوسک خیار
     • مگس سفید
     • شته
     • کنه ی عنکبوتی
   • بیماری های رایج خیار عبارتند از:
     • پژمردگی باکتریایی
     • ویروس موزاییک
     • آنتراکنوز
     • سفیدک داخلی
     • سفیدک یا کپک پودری
     • موزاییک
     • بیماری اسکب
3. ۶
   وقتی خیارها رسیدند آنها را برداشت کنید. خیارهای گونه ی Slicing باید حدود ۶ تا ۸ اینچ (۲۴ تا ۲۰ سانتیمتر) و گونه ی  Pickling پنج سانتی متر، بلند شوند تا بتوان آنها را برداشت کرد.

   • خیارهایی که بیش از حد بزرگ یا خیلی زردند، تلخ شدند. شما نباید اجازه دهید خیارها به این مرحله برسند.
   • در زمان اوج برداشت ، احتمالاً هر روز چند بار می توانید خیار را برداشت کنید.