بذر چغندر لبویی دیترویت دارک رد هلند زادن

بذر چغندر لبو دیترویت دارک رد هلند زادن که در فروشگاه اینترنتی بذر بازار عرضه شده است، جزء سبزیجات شیرین و سالم بهمراه انواع آنتی اکسیدان  ها می باشد.

در واقع آنتی اکسیدان ها در داخل رنگدانه های قرمز چغندر قند جا داده شده اند که حاوی خواص ضد سرطان و محافظت از قلب هستند.

لبو معمولاً رشد آسان و راحتی دارد و همیشه بعنوان یکی از 10 سبزیجات برتر در باغ های خانگی رتبه بندی می شود.

• اگر می خواهید چغندرقند را زود بکارید، واریته ی (Boltardy) چغندرقند بهترین رقم است.
• واریته های سفید و طلایی چغندرقند، تقریباً  کمی  رشد طولانی تری دارند و در سالاد نیز رنک قرمز تولید نمی کنند (ضعف آنها نداشتن رنگ قرمز زیبا است).
• به غیر از موارد فوق، وارتیه های چغندرقندی که انتخاب می کنید  به ظاهر، عطر و طعم مورد علاقه ی شما بستکی دارند.
• بذر چغندر لبویی دیترویت دارک رد هلندزادن محصول شرکت هلندزادن از بهترین و پر بار ترین بذر لبو می باشد. بذر لبو هلند زادن رقمی استاندارد بوده و در بسته بندی پاکت یک کیلوگرمی به فروش می رسد.

خصوصیات بذر چغندر لبویی دیترویت دارک رد

ریشه های گرد به رنگ قرمز تیره و شیرین
سایز ریشه بزرگ
بوته با ارتفاع متوسط
مقاومت مزرعه ای به سفیدک دروغی
مقاوم در برابر گلدهی
میزان مصرف بذر در کشت مکانیزه 5 تا 8 کیلوگرم در هکتار است در صورت دست پاش حدود 10 تا 12 کیلوگرم در هکتار می باشد.
چغندر لبویی گیاهی دوساله است. در سال اول تولید ریشه می کند و در سال دوم گل می دهد. چغندر لبویی در هر آب و هوایی رشد می کند ولی در آب و هوای خنک بهترین رشد را دارد. چغندر لبویی جزء گیاهان روز بلند است و اگر در دوره رشد، طول روز کمتر از 10 ساعت باشد مواد غذایی به اندازه کافی ذخیره نمی شود و در نتیجه غده ها تشکیل نمی شوند.

روش کاشت بذر چغندر لبویی دیترویت دارک رد هلند زادن

دمای مناسب برای کاشت چغندر لبویی 16 تا 18 درجه سانتی گراد است. مصرف زیاد کود ازت، باعث کم رنگ شدن ریشه ها می شود.

بذرها را باید در اواخر فروردین ماه در ردیف های به فاصله 45 تا 50 سانتی متر کاشته و فاصله بوته ها باید 10 تا 15 سانتی متر باید باشد.
بعد از ظاهر شدن جوانه ها، باید آن ها را در چند مرحله تنک کرد. در مرحله اول فاصله بوته ها را به 5 سانتی متر، در مرحله دوم فاصله بوته ها را به 10 سانتی متر و در مرحله سوم فاصله بوته ها را به 25 تا 30 سانتی متر می رسانند.

کاشت ببه صورت دست پاش یا ردیفی و نشتی انجام میگردد. در صورت ردیفی یا نشتی فاصله خطوط کشت 50 تا 60 سانتی متر و فاصله دو بوته در ابتدای کشت 4 تا 5 سانتی متر است. ولی با تنک کردن فاصله بوته ها این میزان 10 تا 20 سانتی متر در نظر گرفته می شود. عمق کاشت بستگی به جنس خاک دارد.

داشت چغندر:

پس از کاشت میوه تعداد 2 تا 4 گیاه سبز می شود که به منظور تولید چغندرهای بزرگتر باید یک گیاه را نگه داشت و بقیه را تنک کرد. بوته ها را به فواصل 10 سانتی متر از یکدیگر تنک می کنند. دفع علف های هرز در کشت های ردیفی با کولتیواتور و یا با ادوات دستی باغبانی صورت می گیرد.

از آفات این گیاه می توان Caradrina را در اوایل رشد نام برد. که با انواع سوم حشره کش از قبیل مالاتیون، باراتین و دیازینون قابل کنترل است. از حشراتی که می توانند به گیاه آسیب برسانند می توان لتیای چغندر ، شب پره زمستانی یا آگروتیس ، کک چغندر ، سرخرطومی چغندر، کفشدورزک چغندر ، مگس چغندر ، شته و کرم ریشه و نماندها را نام برد.

از بیماریهای چغندر می توان از بیماری سفیدک سطحی چغندر ، بیمار سفیدک داخلی چغندر، بیماری لکه گرد برگ چغندر ، بیماری زنگ چغندر و بالاخره بیماری پوسیدگی ریشه چغندر را نام برد. که برای مبارزه با آنها می توان از انواع قارچ کشها استفاده نمود.

برداشت چغندر:

وقتی که ریشه چغندر لبویی دیترویت دارک رد هلند زادن به اندازه کافی رشد کرد و قطر آن بین 5 تا 6 سانتی متر رسید موقع مناسبی برای برداشت می باشد. اگر قطر ریشه بیش از این باشد، خشبی و سخت شده، از کیفیت آن کاسته می شود. ممکن است قبل از برداشت سرزنی صورت گیرد و برگهای اضافی جدا شوند و یا اینکه بعد از خارج نمودن چغندر از زمین برگها جدا گردند. می توان با گاو آهن به خارج نمودن چغندر از زمین اقدام نمود.